Deze lezing doe ik samen met Roos, onze golden retriever-collega. Zij heeft een unieke en intuïtieve manier op leiderschap. Voor Roos draait leiderschap niet om dominantie of hiërarchie, maar om samenwerking, vertrouwen en verbinding. Voor haar is echt leidinggeven een gevolg van respect verdienen en niet door het afdwingen van gezag.

Roos leest subtiele signalen van de mensen en andere dieren om haar heen. Ze voelt aan wie behoefte heeft aan steun, wie onzeker is, en wie leiding nodig heeft. Door haar instinctieve gedrag laat ze zien dat leiderschap draait om dienstbaarheid: ze biedt troost, leidt door voorbeeld, en zorgt ervoor dat iedereen zich veilig en gewaardeerd voelt. Deze benadering van Roos beïnvloedt de groepsdynamiek op een krachtige manier. Wij noemen dit “Vachtkracht”. Ze brengt rust en balans in de groep, waardoor anderen zich op hun gemak voelen om samen te werken en zich te ontwikkelen. Roos haar leiderschap is niet gericht op controle, maar op het creëren van een omgeving waar vertrouwen centraal staat en iedereen zijn rol kan vinden.

In een menselijke context zou dit betekenen dat leiderschap minder draait om het afdwingen van regels of het controleren van processen, en meer om het faciliteren van groei, het bouwen van sterke relaties en het inspireren van anderen om hun beste zelf te zijn. Roos leert ons dat een leider niet degene is die het hardst blaft, maar degene die met zachte, maar met Vachtkracht de richting wijst.