Hoe een cappuccino ruzies kan voorkomen

Nee, ik bezit geen barista-skills waar de wereld jaloers op zou zijn, maar sinds deze zomervakantie heb ik er wel een nieuwe bijnaam bij: de Energiebrenger. Dat kwam doordat we met het gezin een kindvriendelijke versie deden van de Essentiedenkers Koffie-Archetypen. De borden stonden nog in de gang na een sessie over groepsdynamiek en triggerden de kinderen. Ze lazen de omschrijvingen en wezen elkaar meteen aan: “Jij bent duidelijk een Brandweerman!” en “Nee hoor, jij bent eerder een Bonenpionier.” Ook wij deden mee en ja hoor, ik werd als de Energiebrenger bestempeld. ☕️✨

En toch hou ik er niet van om in hokjes te denken. Niet privé en ook niet zakelijk. Dus toen eenmaal de keuze was gemaakt, begon het eigenlijk pas echt. Want: “Hoe kan dat nu? Je zegt dat je een Brandweerman wilt zijn, maar eigenlijk doe je veel meer als een Doordrinker.” Of: “Ah, dus jij kijkt zo omdat je een Bonenpionier bent? Dat wist ik niet. Ik zie het heel anders, meer als een Vertrouwde Brander. Dan hoeven we toch helemaal niet boos te zijn?” En: “Mam, dus als ik dit op een Brandweerman-manier zeg, reageert ze anders dan als ik het als een Genieter breng?”

Klinkt makkelijk? Is het allerminst. Gelukkig helpt de koffie ons een handje.

Ik geniet van hun blikken wanneer ik zie dat ze ontdekken dat hun stijl effect heeft op het team. Want een gezin ís óók een team. Een team dat beter werkt als iedereen weet wie hij is, hoe hij communiceert, en hoe de ander dat doet. Wat maakt jullie samen sterk? Waar zit de balans tussen energie en nuance, tussen harmonie en scherpte? En ja, dat vraagt om keuzes. Durf je kleur te bekennen? Of beter gezegd: durf je je koffie te kiezen? Stel jezelf vragen als: “Waar zit onze gemene deler?” “Welke smaken willen we uitbreiden?” “En welke kansen zien we nog over het hoofd?” Zo krijgt jullie stip op de horizon meer context. Je weet wie de Energiebrenger is die beweging start, wie de Koffiekenner is die doorvraagt, en wie de Vertrouwde Brander is die het fundament bewaakt. En je weet ook: het klinkt allemaal heerlijk soepel, maar de praktijk blijft oefenen, vallen, opstaan. Gelukkig is er hulp.

Thuis hadden ze in ieder geval weer een beter idee van wat ik zakelijk doe. Plus: een onverwacht leerzame vakantiedag. Werken terwijl de kinderen vakantie hebben geeft altijd een extra dimensie. Maar wélke dimensie, dat bepaal je voor een deel zelf. En als ik later hoor dat ze (proberen) rekening (te) houden met “hoe” ze iets zeggen: soms als Brandweerman, soms als Purist, dan kan ik niets anders dan trots zijn.

Lees ook: De Essentiedenkers Koffie-Archetypen